|
จำได้ว่า 2 ปีที่แล้ว คุณท่านได้ใช้ให้ผมขับรถพาคุณนายผู้หญิงของท่านเดินทางไปทำธุระเกี่ยวกับการค้าและร่วมประชุมสัมมนาทางธุรกิจที่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคตะวันออก โดยคุณนายได้พาลูกสาวคนกลางของท่าน คือ “คุณมัฌชุลิกา” หรือที่ผมมักจะเรียกว่า “คุณแพรว” ไปด้วย โดยต้องไปอย่างน้อย 2 คืน คุณนายจึงได้ให้ผมพาท่านและลูกสาวเข้าพักที่บ้านชายทะเลของครอบครัวท่านเอง ซึ่งคุณนายได้เปิดจองไว้ล่วงหน้าแล้ว มันเป็นบ้านที่คุณท่านซื้อสิทธิ์เอาไว้ ถ้าจะเข้าไปพักก็แจ้งให้ทางรีสอร์ตทราบเท่านั้น เขาจะจัดการให้ทุกอย่าง แต่ระหว่างที่ไม่ได้ไป ทางรีสอร์ตจะเปิดให้คนอื่นเข้าพัก ดังนั้น 1 ทุ่มกว่าๆ เย็นวันนั้น หลังจากคุณนายได้ทำภาระกิจในวันนั้นเรียบร้อยแล้ว ก็ได้ให้ผมพาไปเข้าพักในบ้านดังกล่าว ซึ่งเป็นบ้านพัก 2 ชั้น ถูกทำความสะอาดและเตรียมทุกอย่างให้เป็นอย่างดี ดังนั้นในบ้านหลังนี้จึงเป็นส่วนตัว ไม่มีใครมาวุ่นวาย
และเหตุการณ์ที่ทำให้อารมณ์ความเป็นชายของผมให้เตลิดก็คือ ทั้งแม่และลูก ได้เข้าไปในห้องนอนชั้น 2 ผลัดเปลียนเสื้อผ้าและเดินลงมาในชุดว่ายน้ำ เพื่อจะลงเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำของโครงการที่อยู่ติดๆ กับพักกัน เป็นรูปร่างที่ชวนมองจริงๆ คุณนายแม้วัยของเธอจะย่างเข้าเกือบๆ 40 แล้ว (อายุเธอ ไร่เรี่ยกับผม แต่ก็อ่อนวัยกว่าผู้เป็นสามีร่วมๆ 20 ปีเลยทีเดียว ) แต่คนในรุ่นเดียวกับเธอ เมื่อนำมาเทียบเคียงกันแล้วก็ยังถือได้ว่า เธอยังดูสวยไม่สร่าง ทรวดทรงองค์เอวยังดูดีไปทุกสัดส่วน ที่สำคัญนมของเธอดูใหญ่บะเฮิ่มเหมือนกะน้องตั๊ก บงกชเชียวหล่ะ ตะโพกผึ่งผาย หน้าขาก็ดูจะโหนกนูนไม่น้อยเลยทีเดียว ทั้งกายของคุณนายดูแล้วมันอะล่างฉ่างเย้ายวนตาดีแท้ ส่วนคุณหนูออม ผู้เป็นลูกสาวนั้นไม่ต้องพูดถึงเลย สุดยอดจริงๆ ใบหน้าและสีผิวได้จากคุณพ่อมาไม่ได้น้อย ส่วนรูปร่างได้จากแม่มาเต็มๆ ดังนั้นแม้จะในวัยทีเพิ่งจะแตกเนื้อสาว นมเพิ่งจะตั้งเต้า ยังออกสาวไม่เต็มวัย ทุกสัดส่วนจึงเต่งตึงชวนมองจริงๆ เย็นวันนั้น สองแม่ลูกแหวกว่ายไปมาในสระน้ำอย่างสบายใจ ทำให้ผมซึ่งคอยชะเง้อแอบดูอยู่ห่างๆ ต้องแอบกลืนน้ำลายไปหลายเอื้อกเลย
แต่ตกดึกคืนนั้น ประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ เกือบเที่ยงคืนแล้ว ผมต้องตกใจตื่นเมื่อได้ยินเสียงคุณนายเคาะประตูห้องผมที่ถูกจัดไว้อยู่ชั้นล่าง “ผิงๆ ตื่นหน่อย ช่วยด้วยสิ” “ครับ ๆ มีอะไรหรือครับ” ผมซึ่งตอนนั้นกำลังอยู่ในชุดนุ่งกางเกงขาสั้น ท่อนบนเปลือยเปล่า ได้ผุดลุกขึ้น พร้อมกับรีบวิ่งไปเปิดประตูเพื่อจะดูว่า มีอะไรเกิดขึ้น และเมื่อผมเปิดประตูออกไปก็ต้องตกใจพอควร เพราะว่าชุดที่คุณนายใส่อยู่นั้นมันเป็นผ้าเนื้อนิ่ม บางเบา สีขาวนวล ยามต้องแสงไฟจึงมองทะลุปรุโปร่งเลยว่า คุณนายเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเลย “คุณนายมีอะไรจะใช้ผมหรือครับ” ผมถามพร้อมกับแอบมองรูปร่างอันงดงามของคุณนายที่เห็นลางๆ ใต้เสื้อบางเบานั้นไปในตัว มันได้ปลุกอารมณ์หื่นของผมให้ตื่นตัว เลือดหนุ่มใหญ่วัยดึกอย่างผมสูบฉีดไปทั่วร่าง และทำให้เจ้า “งวงช้าง” ตัวน้อยที่บ่งถึงความเป็นชายได้ตื่นตัวดีดผึงขึ้น จากที่ไม่เคยคิดอะไรกับท่านมาก่อน แต่มาคืนนี้ไม่คิดไม่ได้แล้ว “ผิง นายช่วยออกไปซื้อยาแก้ไขให้แพรวเขาหน่อยเถอะ เห็นทีท่าว่าจะไม่สบาย …เอายาที่เขาขายเป็นชุดน่ะผิงน่ะ ” “ครับๆ ” ผมรับคำสั่ง รับตังค์ค่ายา แล้วกลับเข้าห้องตัวเอง ผลัดเปลี่ยนชุดออกไปซื้อ ในระหว่างทางที่ขับรถไป ความใคร่ที่คุโชนอยู่ข้างใน ผลักดันให้ใจผมเริ่มคิดไม่ซื่อ ต้องหาทางที่จะระบายอารมณ์หื่นที่คุกรุ่นอัดแน่นในแก่นกายออกไปให้ได้ แต่ใครล่ะจะเหมาะสม ระหว่างคุณแม่ที่ยังสาว หรือ เจ้าลูกสาวที่กำลังอยู่ในวัยขบเผาะ ในที่สุดก็คิดออก เมื่อไปถึงร้านยาผมได้ขอให้หมอตี๋ จัดยาอย่างดีที่ออกฤทธิ์ลดไข้ดีให้ พร้อมกับขอให้หมอตี๋เขาจัดยาที่ทำให้หลับดีๆ ใส่ไปด้วย โดยอ้างว่าคนไขไอมากๆ หากไม่ได้ยาที่ช่วยให้หลับจะแย่แน่ๆ เมื่อกลับไปก็ส่งยาให้กับคุณนาย ซึ่งได้เรียกให้ผมเดินเอายาขึ้นไปส่งถึงห้องนอน ที่คุณหนูแพรวกำลังนอนซมด้วยพิษไข้อยู่ ผมได้เรียนคุณนายไปว่ายาชุดนี้ ให้กินต่อเนื่อง อย่างน้อย 4 ชม.ครั้ง นั่นหมายความว่า กินไปตอนนี้ ซึ่งปาเข้าไปร่วมๆ จะตี 1 กว่าแล้ว รุ่งเช้าจะต้องกินเข้าไปอีก 1 ชุดแน่นอน และเชื่อไหมว่า เจ้ายาที่ว่านี้มีส่วนผสมของยาแก้แพ้ แก้ไข้หวัด แก้อักเสบ จึงทำให้คนที่กินเข้าไปเกิดอาการง่วงนอนและหลับลึกเป็นแน่
พอรุ่งเช้า ถึงเวลาที่คุณนายจะต้องไปเข้าร่วมประชุมตามกำหนดเดิม จึงให้ผมขับรถพาไปส่งยังที่โรงแรมที่เขาจัดสัมมนา และกำชับไว้ว่า ให้กลับมารับตอน 4 ทุ่ม และให้ผมกลับไปยังบ้านพัก และฝากให้ผมช่วยเข้าไปดูแลคุณหนูแพรวให้เธอด้วย “ช่วยหน่อยน่ะผิง ถือว่าออมเป็นหลานสาวเธอก็แล้วกันน่ะ” “ครับ ๆ ได้ครับ ผมจะดูแลให้เป็นอย่างดีครับ” ผมรับปากด้วยความเต็มใจ จากนั้นเธอได้กำชับให้ผมคอยรับโทรศัพท์ ที่เธอจะรีบโทรกลับมามาสอบถามอาการลูกสาวในทันทีที่เธอมีชั่วโมงว่าง เมื่อผมรับคำสั่งเสร็จก็รีบขับรถห้อตะบึงกลับไปบ้านพักด้วยตัวเบาหวิว คิดอยู่อย่างว่าจะอย่างไรเสียวันนี้ต้องหาทางทำอะไรๆ คุณหนูออมให้จนได้
เมื่อกลับไปถึงบ้านพัก ผมรีบเดินขึ้นไปที่ชั้นสองเพื่อจะดูว่า อาการคุณหนูแพรวว่าเป็นอย่างไรบ้างหนอ ? เมื่อเปิดประตูเข้าไป ผมได้เดินย่องๆ ไปที่ข้างเตียง นั่งลงข้างเตียงนอน พร้อมกับเรียก “คุณหนูครับๆ ผม… ” ดูเธอยังนอนซมด้วยฤทธิ์ยาผสมฤทธ์ไข้เป็นแน่ จึงงัวเงีย ทำได้แค่ขยับตัว ไม่ลืมตาและถามด้วยเสียงอูอี้ในลำคอว่า “ใคร หงะ น้าผิงเหรอ …” (แม้ไม่ได้เป็นญาติ แต่อยู่กันแบบคนในครอบครัวเธอเรียกผมตามวัยที่อ่อนกว่าคุณพ่อเธอ ตามที่ถูกพ่อสอนไว้เมื่อยังเด็กๆ ) จากนั้นก็ปิดเปลือกตาลงหลับต่อไปโดยไม่สนใจว่าจะมีผมอยู่ในห้องด้วยหรือไม่ คงจะด้วยความอ่อนเพลีย ฤทธิ์ยาที่กินเข้าไป และด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจ คิดว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับตัว เพราะคุ้นกันมาแต่เด็กๆ แล้ว
เพื่อจะเช็คดูให้รู้ข้อมูลไว้ตอบคุณนายว่าคุณหนูแพรวดูยังมีไข้อยู่หรือไม่ ผมจึงค่อยๆ ใช้มือวางแตะไปที่ท่อนแขนของเธอเบาๆ ความร้อนของผิวกาย ผมจึงพอจะรู้ว่าเจ้าตัวยังมีไข้สูงอยู่ คุณนายเธอคงไม่รู้ เพราะไม่เคยได้ดูแลลูกอย่างใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน ตามธรรมดาของการเป็นผู้หญิงทำงาน ไม่ได้เป็นแม่บ้านเต็มตัว จึงไม่รู้ขั้นตอนว่าถ้าลูกไม่สบายและเป็นหนักขนาดนี้ต้องพาไปหาหมอ แต่พอมาถึงตอนนี้ก็สายเกินไป เพราะเธอไม่อยู่ สิ่งเดียวทีผมนึกขึ้นได้ในตอนนั้นก็คือ ถ้าเป็นไข้ตัวร้อนแบบนี้จะให้ดีต้องใช้ผ้าชุบน้ำคอยเช็ดตัวเพื่อคลายร้อน
ผมจึงออกไปเตรียมอ่างน้ำเล็กๆ หาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก เทื่อได้ครบแล้วผมกลับไปที่ห้องหนูแพรวอีกครั้ง แม้จะอยู่ในสภาพของคนเป็นไข้ แต่เด็กสาวยังดูสวยงามมากๆ ในสายตาผมในยามนี้ ดูเธอช่างงดงามจริงๆ ผิวเธอขาวนวล ใบหน้ารูปไข่ ปากอิ่มชวนให้จูบเสียจริง ผมยาวแผ่สยายเต็มหมอน เธอนอนหงายแผ่ร่างอยู่บนที่นอนกว้าง ผ้าห่มได้ถูกเขี่ยออกร่นไปกองอยู่ที่เอว ปล่อยให้ท่อนบนที่สวมเสื้อนอนสีชมพู ลายการ็ตูนยอดฮิต เผอิญว่าเสื้อนอนที่หนูออมใส่อยู่นั้นกระดุมเม็ดบนหลุดออก จึงเผยให้เห็นเนินอกที่กำลังตั้งเต้าขาวนวล มันเป็นดอกบัวที่ดูงามจริงๆ แม้จะยังมองไม่เห็นปลายยอดพูของมัน คงจะเป็นเพราะเด็กสาวร้อนเอามากๆ จึงขยับผ้าห่มและเสื้อนอนจนมันเกือบจะหลุดลุ่ย และนอนในท่านั้น ในนาทีผมคิดว่าต้องเร่งมือเช็ดตัวแล้วหละเพื่อทำให้เธอตัวเย็นลงกว่าที่เป็นอยู่ “คุณหนูครับ ๆ “ ผมเขย่าตัวและเรียกเบาๆเพื่อจะขออนุญาตเธอก่อนที่จะลงมือเช็ดตัวให้เธอ แต่เธอคงจะถูกฤทธิ์ยากดประสาท มึนๆ จึงทำได้เพียงขยับตัวและส่งเสียงงึมงำในลำคอไม่ยอมตื่น ผมหยิบเอาผ้าเย็นมาบีบเอาน้ำออกพอหมาดๆ ยื่นมืออันสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นแตะเบาๆ ไปที่หน้าผาก ลากผ่านไปทั้งสองพวงแก้ม เด็กสาวยังคงหลับใหลไม่รู้ตัว มือผมยังคงลากผ้าเย็นเช็ดไปที่ลำคอระหง ผมเช็ดเบาๆ ด้วยความทะนุถนอม ไปบนปากอิ่ม จิ้มลิ้ม ดูเจ้าตัวคงจะสบายตัวมากขึ้นจึงยังคงหลับต่อ
แต่เมื่อเช็ดไปเช็ดมาอารมณ์หื่นของผมที่อัดแน่นมาตั้งแต่เย็นวานนี้ ยิ่งได้มาสัมผัสชิดใกล้อย่างไม่คาดคิดมาก่อนอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ มีหรือที่ไฟสวาทจะไม่ลุกฮือขึ้น เจ้าท่อนควยเป็นแข็งตัวดันเบียดกางเกงในจนรู้สึกเจ็บ ผมหักห้ามใจไม่ได้แล้ว จึงค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อนอนของเด็กสาวอีกเม็ด อีกเม็ด และ… จนครบทุกเม็ด จากนั้น ค่อยๆ ดันชายเสื้อให้ออกพ้นจากร่างของหนูแพรว ร่างอวบอั๋นสมส่วนได้รูปที่ผมเฝ้าอยากจะเห็นมานานบัดนี้ได้เปลือยเปล่าต่อหน้าผมแล้ว “ โอ๊ว แม่เจ้าโว้ย … สุดยอดจริงๆ “ ผมคิดในใจ เมื่อ “อกงามๆ” คู่นั้นของเด็กสาวปรากฏแก่สายตา มันดูคล้ายยอดเขาเล็กๆ สองลูกที่ตั้งประชันขันแข่งกันอยู่ ผมนั่งดูความงามของเด็กสาวเพื่อจะเก็บกวาดเข้าไปเก็บทุกอณู และ ทุกรูขุมขนของเธอไปเก็บไว้ในความทรงจำให้หมด ผมเอาผ้าเช็ดไล่ลงไปจากลำคอ ต่อไปที่บริเวณเนินอก พร้อมกับจับตาดูว่าเธอจะตื่นมาโวยวายอะไรหรือไม่ แต่ดูเธอยังคงหลับตาพริ้มไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ผมจึงเอาผ้าเย็นค่อยๆ แตะเบาๆ ไปที่ยอดเต้าของดอกบัวงาม นมคูณหนูแพรวเพิ่งจะแตกเนื้อสาวมันแข็งเป็นไต บริเวณโดยรอบมีไรขนอ่อนบางๆ ที่ยอดเต้าเต่งที่มีขนาดเท่ากับเม็ดข้าวโพดมีป้านสีชมพูขนาดเหรียญห้าบาทอยู่รายรอบ สีของมันผสมเข้ากับนมขาวอวบของเธอได้อย่างกลมกลืน ยอดเต้าเต่งเมื่อได้ถูกผ้าสะกิดไปมา มาได้ชูชันแข็งตัวขึ้นมา ผมลองเอานิ้วเขี่ยไปมาบนเม็ดบัวนั้นเบาๆ ได้ครู่หนึ่งก็อดใจไม่ไหว จึงก้มหน้าลงไป เอาปากประกบไปใบเม็ดบัว แลบลิ้นเขี่ยนไปมาเบาๆ เจ้าตัวได้แอ่นตัวดันนมที่ตั้งเต้าเป็นกระเปาะสู้ปากลิ้น ของผม พร้อมกับเริ่มนอนบิดตัวไปมา ผมคิดว่า ความเสียวมันคงเริ่มก่อตัวขึ้นในเด็กสาวเข้าให้แล้วผู้เข้าชม หากต้องการดูรูปอื่นๆที่ซ่อนไว้ จะต้องสมัครสมาชิก VIP ก่อนนะคะ กดแอทไลเพื่อสมัครได้เลย
|
|